Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης 1983-84. Ολυμπιακός - Άγιαξ 2-0. Απολαμβάνουμε τα δύο γκολ του Νίκου Αναστόπουλου (που έχει τα γενέθλιά του σήμερα) και τη συνεργασία του με τον Τάκη Λεμονή. Χρόνια πολλά, Μουστάκια! Γειά σου, Τάκαρε!
Σύγγαυροι, αν ακούσετε προσεχτικά τις φωνές του πλήθους, θα διακρίνετε και τη δικιά μου!
22.1.08
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΝΙΚΟ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΕ! ΓΕΙΑ ΣΟΥ, ΤΑΚΗ ΛΕΜΟΝΗ!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Δεν βρίσκω λόγια...
Ήμουν πολύ μικρός τότε και το είδα από την τηλεόραση. Ακόμη θυμάμαι τις κραυγές των γειτόνων όταν μπήκαν τα γκολ. Μένω στον Πειραιά.
Μαστιγώνει ο αγέρας τα λάβαρα. Μες στο χάος κυματίζουν τραγούδια…
Αν, μες στις φωνές που τα βράδια τρυπούνε ανελέητα τα τείχη,
ξεχώρισες, είν’ η δική του.
Ανάβει μικρές πυρκαγιές,
χιλιάδες μικρές πυρκαγιές,
που πυρπολούν την ατίθαση νιότη μας.
Aφιερωμένο στον Γιώργο Οσο γιά την δική μου φωνή, πρέπει να ακούστηκε και στον Πειραιά. Ημουνα αγροτικός γιατρός, τότε, στον Ασωπό Λακωνίας!
Νίκος Αναστόπουλος! Ο κορυφαίος επιθετικός που έχει περάσει ποτέ από τον Ολυμπιακό μας. Από τότε που καταλαβαίνω από ποδόσφαιρο τουλάχιστον. Είχα την τύχη να μεγαλώσω με Αναστόπουλο - Μητρόπουλο. Αλλά, έτσι κι αλλιώς, κάθε γενιά έχει τους ήρωές της και όλοι μαζί έχουμε όλους τους παικταράδες μας για ήρωες.
Πολύ όμορφο βίντεο, συγχαρητήτια!
@ ΟΛΟΙ: Χαίρομαι που σας άρεσε. Η ιδέα ήταν του Θόδωρου.Ημουν μέσα. Μια βδομάδα έκανα μετά να μιλήσω. Είχα (από τις φωνές μου) χάσει τη φωνή μου.
Ελπίζω κύριε Πέππα οι επιδόσεις σας ως ιατρός να μην είναι ανάλογες των ποιητικών σας
@ Aρρωστο Ολυμπιακκό Μακάρι να ήταν, γιατί το ποίημα δεν είναι δικό μου-είναι του Μανώλη Αναγνωστάκη Αλλά, αχρείαστος να σας είναι ο ιατρός -η ποίηση, ίσως, χρειάζεται
Ολυμπιακό, βεβαια, ξέφυγε ενα ¨κ" παραπάνω, οπως "κκαγχάζω"
Δημοσίευση σχολίου